Het meest voorkomende gedragsprobleem waarvoor mensen bij mij hulp zoeken is agressie. Waartegen de agressie gericht is verdeeld over agressie tegen andere honden, agressie tegen (onbekende) mensen en, altijd erg zorgwekkend, agressie tegen kinderen.
Kinderen zijn toch ook mensen hoor ik u denken…dat klopt, maar honden kunnen heel anders reageren op kinderen dan dat zij op mensen doen. Het is niet vanzelfsprekend dat een hond die vriendelijk is naar volwassen mensen dit ook is naar kinderen. Kinderen zijn in de ogen van honden echt andere wezens. Wezens die raar lopen, lawaai maken, onverwachte bewegingen maken. Een hond moet aanleren dat kinderen niet bedreigend zijn. Gelukkig hebben ze vaak koekjes (op bekhoogte) dus komt vaak wel goed 😉
Angstagressie
Hoewel het het hier niet in de resultaten terug te zien is, is in bijna alle gevallen sprake van agressie door angst. Soms is dit moeilijk te zien, omdat de hond door het succesvol inzetten van agressie bereikt wat hij wil (het bedreigende persoon of de enge hond gaat weg), kan de hond er best zelfverzekerd uitzien. Maar angst of onzekerheid ligt er dan toch aan ten grondslag. Hier uit volgt dat het straffen van agressief gedrag vaak een averechts gevolg heeft; de agressie wordt vaak alleen maar erger, want de hond leert bij straf niet de bedreigende prikkel leuker te gaan vinden en blijft bij de hond dus de reden om agressie te vertonen. Bij agressie is het inroepen van deskundige hulp altijd aan te bevelen.
Verdeling
De verdeling van probleemgedrag in mijn praktijk was in 2009 als volgt:
agressie tegen de eigenaar 9%
agressie tegen kinderen 9%
agressie tegen bezoek / onbekende mensen 28%
angst voor / agressie tegen honden 22%
verlatingsangst 16%
slopen / stelen 3%
angst voor harde geluiden (vuurwerk / onweer e.d.) 6%
overig 6%
Totaal 100%